Откако ја купивме нашата куќа пред околу 11 години, секогаш имаме потстанари. Тоа е дел од нашиот начин на живот, особено бидејќи имаме слободна спална соба што ретко ја користиме. Досега имавме само добро искуство. Целта е да го донесеме светот дома. Исто така, тоа е добар начин максимално да го искористиме она што го имаме како средство, а тоа е нашата куќа.

Ако сè уште работам кога ќе пристигнат гостите, обично ќерка ми е таа којашто ги пријавува. Тоа многу ѝ се допаѓа и го смета како своја работа. Истовремено, гостите уште при самото пристигнување сфаќаат дека се работи за семеен дом.

Децата всушност им велат: „Треба да одите во тој ресторан. Треба да одите во она кафуле. Дефинитивно треба да го пробате тој хамбургер.“ Повеќето гости го ценат тоа. Се чувствуваат добредојдени и како да го вкусуваат животот во Јужен Лондон.

Се трудам кујната да биде беспрекорно чиста (не е лесно кога имате две деца!), а градината пред куќата да биде средена и пријатна.

Купуваме локални производи од земјоделските пазари и јадеме добри и свежи органски производи што можеби не би можеле да си ги дозволиме ако не бевме домаќини на Airbnb.

Тоа е многу е важно, а и очекувано кога имате две деца. Имаме активности, зафатени сме и понекогаш го сакаме местото само за нас. Одлично е што имаме флексибилност да одлучиме кога сакаме да угостуваме.

Најчесто гостите го ценат и го разбираат тоа. Кога резервираат кај нас, во описот стои дека се работи за семеен дом. Ако сакаат да комуницираат со деца, уште подобро. Обично тоа значи дека понекогаш сите заедно пиеме чај во кујната. Разговараме за тоа како ни поминал денот, а потоа секој си продолжува со својата работа. Тоа е баш убав момент.